مریم السادات متقی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه
حسین علی بیگی - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عوامل فردی، درون سازمانی و محیطی بر نوآوری مدیران و صاحبان صنایع تبدیلی و تکمیلی شهرستان کرمانشاه بود. جامعه آماری شامل کلیه صاحبان و یا مدیران صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی در شهرستان کرمانشاه بود و 72 نفر از آنها با استفاده از جدول بارتلت (2001)، به عنوان افراد نمونه گزینش شدند. روایی پرسشنامه توسط پانل متخصصان و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ تایید شد (α> 0.86). نتایج تحقیق نشان داد که میزان نوآوری مدیران با سن، میزان سرمایه، ظرفیت تولید، رضایت از شغل رابطه منفی و معکوسی داشت. اما بین میزان نوآوری مدیران با میزان تحصیلات، شرکت در کلاس های آموزش، تعداد و سن و مهارت کارکنان، سیاست ها و قوانین دولت رابطه ای دیده نشد. همچنین میزان نوآوری مدیران با میزان ریسک، بودجه تخصیص داده شده به بخش آموزش، مصرف اعتبارات در فعالیت های نوآورانه، پاداش به کارمندان، کنترل تجهیز سیستم ها، تعداد رقبا، فرصت نوآوری، دانش و اطلاعات دانشگاه، میزان استفاده از مشاوران، ارتباط با خریداران، مشتریان، رقبا و تولید کنندگان مواد اولیه رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. نتایج آزمون من ویت نی وکروسکال والیس نشان داد که تفاوت معناداری بین گروه های مختلف جنسیتی و تحصیلی وجود ندارد. علاوه بر این، میزان نوآوری در صاحبان صنایع تبدیلی و تکمیلی که زیرمجموعه سازمان صنعت، معدن و تجارت هستند نسبت به مدیران صنایعی که زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی بودند، بیشتر بوده است. نتایج رگرسیون بیانگر این بود ک عوامل فردی، عوامل درون سازمانی و عوامل محیطی به ترتیب در میزان نوآوری مدیران تاثیر داشته اند.

صنایع تبدیلی و تکمیلی، نوآوری، فناوری، کشاورزی، کرمانشاه