محمد کاظم شربتدار - استادیار دانشگاه سمنان
عباس سیوندی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله دانشگاه سمنان
علی بهاری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله دانشگاه سمنان

شکل پذیری توانایی تحمل تغییر شکل های غیر ارتجاعی قابل توجه یک عضو قبل از تخریب آن می باشد. شکل پذیری در اجازه دادن به سازه در کسب مقاو مت نهایی و در نتیجه کنترل کردن مقاومت اعضاء و همچنین تاثیر آن در بارگذاری لرزه ای ، در جایی که توانایی در جذب انرژی بعنوان مهمترین مسئله است ، از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد . در منحنی تنش - کرنش میلگردهای فولادی ، مرحله ای بعد از رسیدن به نقطه تسلیم وجود دارد که برای افزایش کرنش بعد از آن نقطه، به تنش بیشتری نیاز می باشد که حالت سخت شدگی کرنش (Strain Hardening) می نامند. محصور کردن بتن موجب افزایش مقاومت بتن و همچنین کرنش نهایی آن می شود که این محصور شدگی هم با تعبیه فولادهای جانبی ویژه وهم بوسیله انواع الیاف مسلح شده پلیمری (FRP) Fiber Reinforced Polymer حاصل می شود. طراحی یک عضو بتن مسلح برای رسیدن همزمان به مقاومت کافی و شکل پذیری مناسب کار دشواری است به همین علت استفاده از ورق های مختلف FRP مانند CFRP برای تامین شکل پذیری سازه و افزایش مقاومت و بهبود رفتار لرزه ای در سال های اخیر افزایش یافته است. در این مقاله به بررسی مقاومت بتن محصور شده با انواع ورق های FRP در دو مرحله سخت شدگی کرنش و نرم شدگی کرنش و همچنین اثر محصور شدگی بر شکل پذیری اعضاء بتن مسلح پرداخته می شود و این نتیجه حاصل شده که محصورشدگی اعضاء بتنی موجب افزایش مقاومت در هر دو مرحله سخت شدگی کرنش و نرم شدگی کرنشی و افزایش شکل پذیری و همچنین بهبود رفتار لرزه ای آن می شود.

محصور شدگی، شکل پذیری، FRP، رفتار لرزه ای، سخت شدگی کرنش