بررسی روش های جذب سطحی درحذف آرسنیک از فاضلاب های صنعتی وغیر صنعتی

درچند دهه اخیر آلودگی محیط زیست به انواع ترکیبات شیمیایی آلی ومعدنی به دلیل توسعه سریع صنایعشیمیایی و ورود انواع ترکیبات سمی و خطرناک به منابی طبیعی به یک تهدید جدی تبدیل شده است. آرسنیکبه عنوان یکی از سمی ترین وسرطان زا ترین عناصر شیمیایی شناخته می شود. میلیون ها نفر از مردم درمناطق مختلفی از جهان توسط آرسنیک مسموم شده اند. دانشمندان معتقد اند که آرسنیک از طریق فرسایش،انحلال و واکنش های میکروبی وارد آب های سطحی و زیرزمینی می شود. روش مختلفی برای حذف آرسنیک ودستیابی به حدود تعیین شده در آب آشامیدنی وجود دارد که از بین آنها می توان به انعقاد و صاف سازی، سبکسازی با آهک، آلومینای فعال، تبادل یون و فرایند های غشایی اشاره نمود که هر کدام مزایا ومعایب خود رادارند. به دلیل حمل و نقل آسان، بهره برداری بدون لجن، عدم نیاز به افزودن مواد شیمیایی، حذف آلاینده هایمتعدد با راندمان بالا و استفاده از شیرابه های اسیدی و بازی برای احیای جاذب به نظر می رسد فرایند جذبسطحی بهترین روش پیشنهادی باشد. مطالعه حاضر به بررسی روش های جذب سطحی آرسنیک از فاضلاب میپردازد. جاذب های معرفی شده در این تحقیق، کربن فعال، نانولوله های کربنی، جاذب های ارزان قیمت،جاذب های زیستی ونانواکسیدهای فازی هستند.

Keywords:

حذف آرسنیک , فاضلاب , روش های جذب سطحی , جاذب