بررسی ارزش اقتصادی- اقلیمی فضای سبز شهری

کاشت درختان سایه انداز در فضای سبز شهری یک استراتژی جهت تلطیف هوا، کاهش رواناب، جذبتوریسم، کاهش گرما و بهبود رفاه جوامع میباشد. درختان از طریق ایجاد سایه، تبخیر و تعرق و حفاظت در برابرباد منجر به کاهش درجه حرارت ساختمان ها در روزهای گرم تابستان می شوند که کاهش مصرف انرژی را در پیخواهد داشت. فضای سبز شهری علاوه بر درجه حرارت، بر میزان انتشار کربن اتمسفری نیز تاثیر می گذارد.درختان با ترسیب کربن و ذخیره آن در ذیتوده و خاک زیر تاج، منجر به کاهش انتشار دی اکسید کربن بهاتمسفر می شوند و بدین ترتیب سهم عمده ای در کاهش گرما و تغییر اقلیم خواهد داشت. با ترسیب کربن، کاهشدرجه حرارت محیط، کاهش رواناب و زیبایی سازی شهر، محیطی مطلوب و دلپذیری ایجاد می شود که افزایشارزش اقتصادی منطقه را به دنبال خواهد داشت. در حال حاضر نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کنندو این جمعیت، سالیانه با رشد 2 درصدی در حال افزایش است. با گسترش شهرنشینی، افزایش مصرف انرژی وآلودگی، فضای سبز شهری و فواید آن چشمگیرتر شده و نقش بسیار مهمی در ایجاد فضای مطلوب برای زندگیشهری و حفظ رفاه ساکنین خواهد داشت. بنابراین توسعه پایدار فضای سبز شهری به عنوان یک عامل مهمی کهسهم عمده ای در تلطیف هوا، تعدیل گرما، تعادل میکروکلیما، کاهش مصرف انرژی، زیبایی شهری، جذب توریسمو رفاه مردم دارد، امری ضروری به نظر می رسد. لذا تحقیق حاضر به بررسی بعضی از ارزش های اقتصادی- اقلیمی جنگلداری شهری و فضای سبز پرداخته است تا با آشنایی بیشتر با فواید آن، شهروندان تشویق به حفظ فضایسبز شهری و مسولین ترغیب به توسعه و طراحی پایدار آن شوند.

Keywords:

فضای سبز , تعدیل حرارت , ارزش اقتصادی , رواناب , اقلیم