بررسی اثر خاکپوش و محلول پاشی سلنیوم و بور بر برخی صفات فیزیکی دانه آفتابگردان روغنی

جهت یافتن راهکارهایی به منظور پیشرفت در زمینه جابجایی، ذخیره و انبارداری، استخراج و فراوری روغن، شناختن برخیخصوصیات فیزیکی دانه های روغنی از جمله آفتابگردان ضروری به نظر می رسد. لذا در این راستا آزمایشی با عنوان اثر خاکپوش(بدون خاکپوش، کود گاوی پوسیده به میزان 30 تن در هکتار و کاه گندم به میزان 15 تن در هکتار)، محلول پاشی سلنیوم (0،17 و 34 میلی گرم در لیتر) و بور (0 و 400 میلی گرم در لیتر) بر روی برخی خواص فیزیکی دانه آفتابگردان (هیبرید قاسم) در سهتکرار بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان (1395-1394) بررسی گردید. صفات مورد بررسی در این آزمایش شامل طول، عرض، ضخامت، حجم، ضریب کرویت، نسبت مغز به پوستهدانه، ضریب حسابی و هندسی دانه بودند. نتایج نشان داد که محلول پاشی سلنیوم و بور بر هیچکدام از صفات آزمایشی اثر معنی-داری نداشت. همچنین مشخص شد که از میان ابعاد دانه، صفت طول دانه بیشتر از عرض و ضخامت دانه متاثر از ژنتیک است وکمتر تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار میگیرد. از آنجایی که تمام صفات آزمایشی به جز طول دانه و نسبت مغز به پوست دانهتحت تاثیر خاکپوش (کلش گندم و کود دامی) قرار گرفتند میتوان از خاکپوش به عنوان عاملی مثبت در افزایش ابعاد (به جزطول دانه) و سایر خواص فیزیکی دانه اشاره کرد.

Keywords:

دانه های روغنی , محلول پاشی برگی , خاکپوش , خواص فیزیکی