علی معرفت - کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، گرایش سواحل، دانشگاه تهران
ساناز حسنی - کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، گرایش منابع آب، دانشگاه تهران
عبدالرضا کرباسی - دانشیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

سالانه مقادیر قابل توجهی از فلزات سنگین از طریق مصب رودخانه ها روانه دریاها می شوند که بخشی از آنهابه واسطه برخورد آب شیرین رودخانه ها و آب شور دریاها در ناحیه مصبی، به صورت لخته و غیر محلول درمی آیند. هدف این پژوهش، در مرحله اول بررسی توان خودپالایی 14 مصب منتهی به دریای خزر در حذففلزات سنگین فلزات روی، مس، منگنز، سرب و نیکل بصورت لخته های پنبه ای شکل از طریق فرایندفلوکلاسیون می باشد. در مرحله دوم نیز عوامل تاثیرگذار بر این فرآیند پرداخته می شود. نتایج نشان میدهدکه بطور متوسط توان مصب های شمالی ایران در حذف فلزات سنگین روی، منگنز، مس، نیکل و سرب بترتیببرابر 61، 57، 42، 37 و 24 درصد می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد که عامل pH مهمترین پارامتر کنترل کننده فرآیند لخته شدن فلزات روی و مس می باشد. میزان نیترات کل عمدتا فرآیند فلوکلاسون دوفلز سرب و نیکل را کنترل می کند و درانتها تغییرات رژیم شوری در ناحیه اختلاط مصبی مهمترین پارامترتاثیر گذار بر حذف فلز منگنز بصورت لخته های پنبه ای شکل در مصب های منتهی به دریای خزر می باشد.

لخته سازی، فلزات سنگین، مصب، رودخانه سفیدرود، دریای خزر