رابطه مهارت های اجتماعی با ارتباطات فردی در دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بیم مهارت های اجتماعی و رفتارهای فردی در دانش آموزان مقطع ابتدایی می باشد. برای این منظور در این پژوهش، چهار فرضیه مطرح شدند که عبارتند از : 1- بین میزان آموزش مهارت های اجتماعی و ارتباط فردی دانش آموزان رابطه وجود دارد. 2- بین سطح تحصیلات والدین و ارتباطات فردی دانش آموزان رابطه وجود دارد. 3- بین ارتباطات فردی دانش آموزان و جنسیت آنها رابطه وجود دارد. 4- بین مهارت اجتماعی والدین و ارتباطات فردی فرزندان رابطه وجود دارد. روش پژوهش با توجه به ماهیت موضوع از نوع روش های همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان که در سال تحصیلی 92-93 در شهرستان بوشهر مشغول به تحصیل می باشند. از این جامعه آماری تعدادی 400 نفر براساس روش نمونه گیری تصدادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند و با استفاده از پرسشنامه استاندارد شده مهارت های اجتماعی (Tiss) مورد پرسش قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آژمون t مستقل استفاده شد و نتایج حاصل از آژمون فرضیه ها به تایید فرضیه های یک، سه و چهار انجامید و تنها فرضیه شماره دو مورد تایید قرار نگرفت.

Keywords:

مهارت اجتماعی , ارتباطات فردی , دانش آموزان مقطع ابتدایی