بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی و مدیریت واقعی سود

براساس تیوری نمایندگی، مدیران اطلاعات بیشتری در مقایسه با سهامدارن دارند و ممکن است تصمیماتی اتخاذ نمایند که در راستای منافع سهامدران نباشد. فرایند حسابرسی یکی از رویکرد های مهم در کاهش تضادهای نمایندگی و رفتار های فرصت طلبانه مدیران در دستکاری اقلام صورت های مالی محسوب می شود. پژوهش حاضر با مطالعه جنبه ای از پیامد های حسابرسی در ایران، به بررسی ارتباط بین کیفیت حسابرسی و مدیریت سود واقعی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع همبستگی و پس رویدادی می باشد.تعداد 122 شرکت به عنوان نمونه آماری برای دوره زمانی 1385-1392 انتخاب شده است. برای محاسبه مدیریت سود واقعی ( جریانات نقد عملیات غیر عادی ) در پیروری از مدل کوهن و زاروین استفاده شده است. مولفه های اندازه موسسه حسابرسی، دورتصدی حسابرس و تخصص حسابرس در صنعت، به عنوان سه معیار کیفیت حسابرسی مورداستفاده قرار گرفته است. نتایج این پژهش نشان می دهد از بین مولفه های کیفیت حسابرسی تنها اندازه حسابرس در صنعت رابطه معنی دار و منفی با مدیریت سود واقعی دارد.

Keywords:

کیفیت حسابرسی , اندازه موسسه حسابرسی , دورتصدی حسابرس , تخصص حسابرس درصنعت , مدیریت واقعی سود