عباس ولی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت - دانشکده مهندسی عمران- تهرا
حبیب شاه نظری - استادیار دانشگاه علم و صنعت- دانشکده مهندسی عمران- تهران

یکی از روشهای ناتروا کردن پی سدها استفاده از عملیات تزریق می باشد که این کار را می توان با سیمان، ترکیبی از سیمان و بنتونیت و یا کمک گرفتن از سیلیکات سدیم انجام داد. عملیات تزریق در حالت کلی باعث کاهش ناتراوایی در پی سدها به میزان قابل توجهی می گردد. اما باید گفت که نحوه عملکرد مصالح تزریق با گذشت زمان و بخصوص در زمان اختلاط مایه تزریق با آب های حاوی یون های سولفات (So4) در پی سدها مشخص نمی باشد. اثر آبهای سولفاته بر روی بتن ها تقریبا بطور کامل مورد بررسی قرار گرفته و این موضوع عامل تولید انواع مختلف سیمان ها با مقاومت کم، متوسط و زیاد در برابر حمله سولفاته گشته است. عمل تخریب ناشی از برخورد آب سولفاته با سیمان به علت تشکیل اترینگایت ثانویه در سیمان می باشد. ترکیب C3A وتا حدی C4AF سیمان باعث بوجود آمدن این واکنش می گردد. در این مقاله با ارزیابی نتایج مقاومت تک محوری نمونه طرح اختلاط های ساخته شده با انواع سیمان، بنتونیت و سییلیکات سدیم که علاوه بر عمل آوری با آب سولفاته در ساختن آن نیز از آب سولفاته استفاده گردیده است، بهترین طرح اختلاط با بالاترین مقاومت در برابر حمله سولفات ها مشخص می گردد.

سد،تزریق،سیمان،بنتونیت،سیلیکات سدیم،سولفات ها،مقاومت