تعیین اثربخشی معنا درمانی گروهی بر اضطراب و افسردگی بیماران مبتلا به سرطان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معنادرمانی گروهی بر بهبود اضطراب و افسردگی در بیماران مبتلا به سرطان اجرا شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه بیماران مبتلا به سرطان شهر اردبیل (n=230) بودند که به بیمارستان امام خمینی اردبیل مراجعه کرده بودند. از بین آنها 30 نفر بصورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بطور تصادفی در دو گروه آزمایشی (n=15) و کنترل (n=15) گمارده شدند. ابتدا پرسشنامه های افسردگی بک و اضطراب بک به عنوان پیش آزمون روی نمونه ها اجرا شد. سپس معنادرمانی گروهی به مدت دو ماه و طی 10 جلسه، دو ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد. سپس همان مقیاس ها به عنوان پس آزمون مجددا اجرا شد. و با استفاده از روش های موجود در آمار توصیفی و استنباطی داده ها تحلیل شدند نتایج نشان داد که میانگین نمره کل افسردگی و اضطراب قبل از انجام مداخله در دو گروه کنترل و آزمایش اختلاف معنی داری نداشت، اما پس از مداخله، همین آزمون اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان داد (P<0/005). همچنین طبق نتایج آزمون آنکوا و مانکوا، بین میانگین نمره اختلال افسردگی و اضطراب گروه مداخله در هر هفت مرحله اختلاف معنی داری وجود داشت (P<0/005). یافته های پژوهش حاکی از آن است که معنادرمانی گروهی برکاهش اضطراب و افسردگی موثر بوده است و این روش می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای بیماران سرطانی به کار رود.

Keywords:

بیماران سرطان , اضطراب و افسردگی , معنا درمانی گروهی