بررسی رابطه بین باورهای معرفت شناسی معلمان با میزان گرایش آنها به استفاده از رویکرد های نوین آموزشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه باورهای معرفت شناسی معلمان با گرایش آنها به استفاده از رویکردهای نوین آموزشی انجام گرفت. در روش تحقیق در زمره پژوهش های توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش رابطه باورهای معرفت شناسی با طراحی آموزشی و استفاده از وسایل آموزشی در تدریس سنجیده شده است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه معلمان مقطع تحصیلی ابتدایی شهرستان هرسین استان کرمانشاه در سال تحصیلی 92/93 می باشد. تعداد آنها 202 نفر می باشد. جهت تعیین حجم نمونه آماری در این پژوهش به علت محدود بودن حجم جامعه آماری کل افراد جامعه آماری مورد مطالعه قرار گرفت. بنابراین نمونه مورد مطالعه برابر جامعه و از روش سرشماری کامل استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل دو پرسش نامه: 1- پرسشنامه شومر: برای سنجش باورهای معرفت شناسی شخصی معلمان. 2- پرسشنامه محقق ساخته: برای سنجش گرایش معلمان نسبت به رویکردهای نوین آموزشی. روایی و پایایی پرسشنامه شومر با توجه به استاندارد بودن مورد تایید است. روایی پرسشنامه محقق ساخته سنجش گرایش معلمان نسبت به رویکردهای نوین آموزشی توسط 4 نفر از متخصصین حوزه تکنولوژی آموزشی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز توسط آلفای کرونباخ 87 درصد ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین؛ انحراف استاندارد خطای معیار برآورد) و از شاخص های آمار استنباطی ( آزمون های ضریب همبستگی پیرسون؛ رگرسیون چندگانه؛ تحلیل واریانس و T مستقل) استفاده شد. نتایج نشان داد که تمامی مولفه های باورهای معرفت شناسی ارتباط نسبتا قوی با گرایش به رویکردهای نوین آموزشی دارند و پیش بینی کننده های قوی برای آن می باشند. همچنین، بین جنسیت و سطح تحصیلات با گرایش به استفاده از رویکردهای جدید آموزشی ارتباط وجود دارد، به نحوی که گرایش معلمان مرد به استفاده از رویکردهای نوین آموزشی بیشتر از معلمان زن می باشد. همچنین، معلمان دارای مدرک تحصیلی بالاتر گرایش بیشتری به استفاده از رویکردهای نوین آموزشی دارند .

Keywords:

باورهای معرفت شناسی , رویکردهای نوین آموزشی , طراحی آموزشی , وسایل کمک آموزشی , تکنولوژی آموزشی