آرام نوری - دانش آموخته کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبایی

در آستانه پیروزی انقلاب 57 ، شاپور بختیار اقدامات زیادی جهت جلوگیری از وقوع انقلاب انجام می دهد. یکی از اقدامات بختیار بستن فرودگاه بود که در واکنش به آن، تحصن روحانیون در دانشگاه تهران را در پی داشت. هدف این مقاله بررسی فرایند اثر گذاری و پیامدهای این واقعه برای انقلاب 57 است. این مطالعه با روش تاریخی صورت گرفته و برای جمع آوری داده ها از اسناد، مدارک و اطلاعات کتابخانه ای استفاده شده است. چارچوب نظری مناسبی که برای تبیین این واقعه استفاده نموده ایم بخشی از نظریه بسیج منابع چارلز تیلی است. براساس این نظریه به این نتیجه رسیدیم: ایتلافی که از گروه های چالشگر در این واقعه شکل می گیرد از ویژگی هایی همچون آگاهی نسبت به منافع، سازماندهی، بسیج منابع گوناگون برخوردار است که پیامدهایی هم چون: 1- استحکام هر چه بیشتر پیوند بین حوزه و دانشگاه 2- بسیج اقشار مختلف جامعه 3- افشای ضعف دستگاه سرکوب 4- عدم کارایی نیروی نظامی 5- گسترش هر چه بیشتر ایدیولوژی اسلامی را در پی داشت که در نهایت، این واقعه را به یکی از موثرترین عوامل در بسیج مردمی و پیروزی انقلاب 57 مبدل می سازد.

تحصن، دانشگاه، بختیار، روش تاریخی، تیلی، بسیج منابع