آرزو زرعی - کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، ایران
فرامرز ملکیان - استادیار دانشکده تحصیلات تکمیلی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، ایران

این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش مبتنی بر هنردرمانی به شیوه ی اوریگامی در میزان اختلالات تکانشی کودکان بیش فعال پیش دبستانی شهرستان کرمانشاه انجام گرفت. در چارچوب روش شبه تجربی در قالب یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گروه آزمایش، تعداد 15 کودک بیش فعال پیش دبستانی که به مراکز مشاوره آموزش و پرورش و بهزیستی شهرستان کرمانشاه ارجاع داده شده ودر پرسشنامه 4- CSI ، نمره ای بالاتر از نقطه برش ( در بخش اختلال مذکور ) کسب کرده بودند، به صورت نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش ( n=8 ) و گروه کنترل ( n=7 ) به صورت تصادفی جایگزین شدند ودر مورد آزمودنی های گروه آزمایش و شاهد، پیش آزمون اجرا شد. گروه آزمایش به مدت 16 جلسه، در هفته 3 جلسه تحت تاثیر متغیر مستقل آموزش هنر درمانی به شیوه اوریگامی قرار گرفت و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. پس از پایان مداخله از هر دو گروه آزمون به عمل آمد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته تکانشی بیش فعالی مشخص شود داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس برای اندازه گیری های مکرر مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش آموزشی هنر درمانی به شیوه اوریگامی بر کاهش اختلال تکانشی بیش فعالی در مولفه های کمبود توجه و بیش فعالی/ تکانش گری در سطح (P≤0/05) معنی دار می باشد. این نتایج قابلیت کاربرد هنر درمانی و ساختار آن را در آموزش کودکان تکانشی بیش فعال و حل مشکلات آن ها را نشان می دهد.

آموزش هنر درمانی، اوریگامی، اختلالات تکانشی، کمبود توجه، بیش فعالی تکانشگری