تشریح الگوی آموزش در توانمندسازی منابع انسانی ( بعد نیازسنجی آموزشی)

سازمان تامین اجتماعی یک سازمان عمومی غیر دولتی و عام المنفعه است که بارعایت اصل سه جانبه گرایی سعی در تامین نیازهای حال و آینده شهروندان و رسیدن به چشم انداز توسعه پایدار می باشد. این سازمان درپی این است که علاوه بر ایجاد رشد و بالندگی، گذرگاهی برای انتقال تجارب، معلومات فنی تخصصی و تعلیم مهارت های لازم برای اجرای صحیح وظایف و مسیولیت ها بین کارکنان ایجاد نماید. همانگونه که ابزار و تجهیزات سازمان بعد از مدتی کار کردن نیاز به تعمیر و بازسازی دارند، دانش کارکنان نیز در فواصل زمانی معین، نیازمند ویرایش و اصلاح است . لذا در صدد ارایه الگوی جامع آموزش جهت ارتقاء عملکرد سازمان و افزایش و بهبود شایستگی منابع انسانی برامد . در راستای پیاده سازی الگوی مذکور ، نیازسنجی آموزشی و تدوین شناسنامه آموزشی کارکنان اولین و مهمترین گام برنامه ریزی آموزشی کارکنان و در واقع عامل ایجاد و تضمین اثربخشی دوره های آموزشی،شناخت و تشخیص صحیح نیازهای آموزشی کارکنان شناخته گردید ، که اگر این کار بطور صحیح انجام شود، احتمال تطبیق آن با نیازهای واقعی سازمان، حوزه های شغلی و کارکنان و در نهایت اثربخش بودن آنها افزایش می یابد . در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از نظریات صاحب نظران علم مدیریت بحث نیازسنجی آموزشی را جهت افزایش شایستگی منابع انسانی و ارتقاء عملکرد سازمان ، با استفاده از الگوی ترکیبی ارایه شده مورد بررسی قرار دهیم .

Keywords:

آموزش , نیاز سنجی آموزشی , تامین اجتماعی , توانمندسازی