حسین رحمان پور - کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی و دبیر آموزش وپرورش

بدون تردید در عصر حاضر با تحولات همه جانبه ای که داشته ایم، نظام های آموزشی ناگزیر به استفاده از روش ها و نیز تغییر و نوآوری در اهداف برنامهدرسی، مواد و محتوای آموزشی، روش ها و وسایل آموزشی و بطور کلی تغییر در فرآیند یاد دهی یادگیری شده است. از این رو آموزش مهارت های تفکر و یادگیری از طریق روش های فعال، ضروری به نظر می رسد و این امر قطعا با تغییرات بنیادی در روش های یاددهی یادگیری در مدارس میسر می گردد. یکی از روشهای نوین در تکنولوژی یادگیری؛ روش یادگیری مشارکتی می باشد. با توجه به اینکه رشد مهارتهای اجتماعی در ایجاد ارتباط با دیگران، ابراز عقاید نقش بسزایی دارد، لذا هدف این مقاله تبیین تاثیر یادگیری مشارکتی بر رشد میزان یادگیری و مهارت های اجتماعی دانش آموزان بوده است. سوال اصلی پژوهش این است که یادگیری مشارکتی به چه میزانی فرآیند یادگیری و مهارت های اجتماعی فراگیران را ارتقاء می بخشد شواهد و قراین حکایت از نقش موثر و سازنده استفاده از روش های یادگیری مشارکتی در ارتقای متغیرهای مذکور دارد. لذا این پژوهش بر مبنای این فرضیه قرار گرفته است که : جایگزینی روش های فعال در قبال روش های سنتی و استفاده از روش یادگیری مشارکتی تاثیر بسزایی در ارتقاء فرآیند یادگیری و نیز کسب مهارت های اجتماعی دانش آمزوان داشته است.

دانش آموزان، یادگیری مشارکتی، مهارت های اجتماعی