بررسی مفهوم عدم حذاقت پزشکی و انواع مسیولیت پزشک غیرحاذق

با توجه به متون فقهی ، بی تردید در فقه ، طبیب غیر حاذق را ضامن دانسته اند و راجع به این که پزشک جاهل ، ضامن دیه ی نفس یا عضو آسیب دیده است ، میان فقهای شیعه و اهل سنت اختلاف نظری وجود ندارد ، زیرا اگر غیرپزشکی اقدام به طبابت نماید ، بر دردهای جسمی و گاه روحی بیمار می افزاید و موجب ورود ضرر و زیانمادی و گاه معنوی به بیمار می شود ، بنابراین صرف چنین طبابتی خطا به شمار می رود . عدم حذاقت و جهل در حقیقت همان عدم مهارت پزشکی است که در قلمرو حقوق به جای پزشک غیرحاذق از عدم مهارت پزشک سخن گفته می شود ، بدین صورت که در قانون مجازات اسلامی ، قتل یا ایراد صدمه ی جسمی یا نقص عضو بیمار به واسطه ی عدم مهارت پزشک ، شبه عمد تلقی و موجب مسیولیت کیفری پزشک می شود .به نظر می رسد از دیدگاه فقهی و هم چنین حقوقی مسیولیت ناشی از آن را تحت عنوان ضمان یکجا آورده اند و نویسندگان نیز در تحلیل آن ، توجهی به این که عدم حذاقت طبیب ممکن است به چند مسیولیت بینجامد ، بدین صورت که هم مجازات و هم جبران خسارت را به دنبال داشته باشد و هم چنین خطای انتظامی پزشکی نیز بهشمار رود ، نکرده اند . بدین ترتیب در ذیل ابتدا به تبیین مفهوم عدم حذاقت و عدم مهارت پزشک و سپس به بررسی انواع مسیولیت ناشی از آن ( مسیولیت مدنی ، مسیولیت کیفری ، مسیولیت انتظامی ) پرداخته خواهد شد .

Keywords:

پزشک غیرحاذق , عدم مهارت پزشکی , مسیولیت پزشک