تضمین کیفیت، ارزشیابی و اعتبارسنجی یادگیری عادی و یادگیری الکترونیکیمطالعه موردی : سیستم آموزشی ایران

دغدغه ی همه سازمانهاسنجش و کیفیت است اما در سازمانهای آموزشی این چالش به ماهیت انتزاعی و ذینفعمدار بودن کیفیت نمود خیلی بیشتری دارد. در این میان در برخورد با کیفیت مراکز و موسسات یادگیری الکترونیکی به نوپا بودن و تغییر پارادایم یادگیری با دشواری مضاعفی روبرو هستند. فراگیری آموزش عالی بعنوانسرمایه ملتها و نقش آن در اقتصاد دانش، برای کاهش هزینه موسسات آموزش عالی ، ایجاد ارزش افزوده برای رقبای خود، تحقق بخشیدن به ذینفعان درونی و برونی، تعامل با جامعه و جهان کار، ارتقاء مداوم کیفیت و یادگیری و پاسخگویی به افزایش تقاضا، توجه ویژه به کیفیت آموزش نموده اند.کیفیت آموزش، دغدغه های سنجش و کیفیت درنظامهای آموزش عالی در اکثر کشورهای جهان بوده است. برخی از کشورها در دو دهه اخیر، از طریق ارزیابی مستمر، این تشویش را کاهش داده و در برای رفع آن تلاش کردند. از جمله کوششهای انجام می توان به اجرای طرحهای تضمین کیفیت در سطوح ملی و نیز ساز و کارهای اعتبارسنجی منطقه و بینالمللی اشاره کرد. هر چندکیفیت و کمیت کوششهای یاد شده در کشورهای مختلف متفاوت بوده، اما میزان آنها در دو دهه اخیر در سطح ملی و بینالمللی افزایش یافته است. در این پژوهش، ضمن اشاره به ضرورت، شاخصها و راهکارهای تضمین کیفیت، ارزشیابی و اعتبارسنجی یادگیری عادی و یادگیری الکترونیکی، به تجربههای بدست آمده در کشورمان ایرانو سطح بینالمللی اشاره شده است.

Keywords:

تضمین کیفیت , آموزش عالی , یادگیری الکترونیکی , اعتبارسنجی