رابطه مولفههای هوش معنوی با تحلیل رفتگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان رشت

موضوع: ارتباط هوش معنوی و مولفه های ان با تحلیل رفتگی شغلی در پژوهش های چندی مورد تاکید قرار گرفته است هدف: هدف پژوهش بررسی رابطه مولفه های هوش معنوی و تحلیل رفتگی شغلی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان رشت بود. روش: روشپژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان رشت در نیمسال اول سال تحصیلی 1396-1395 بود که از بین آنها نمونه ای به حجم 80 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های هوش معنوی King 2008 و تحلیل رفتگی شغلی 1981 Maslach پاسخ دادند. یافته ها: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین هوش معنوی و مولفه های تولید عنای شخصی، آگاهی متعالی و بسط هوشیاری با تحلیل رفتگی شغلی و مولفه های خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش عملکرد شخصی همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد همچنین نتایج آزمون همبستگی بیانگر وجود رابطه منفی معنی دار بین مولفه تفکر انتقادی وجودی هوش معنوی با تحلیل رفتگی شغلی و مولفه های خستیگ هیجانی و مسخ شخصیت بود در حالی که بین مولفه تفکر انتقادی وجودی هوش معنوی با مولفه کاهش عملکرد شخصی تحلیل رفتگی و مسخ شخصیت بود در حالی که بین مولفه تفکر انتقادی وجودی هوش معنوی با مولفه کاهش عملکرد شخصی تحلیل رفتگی شغلی رابطه معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد از یان چهار متغیر پیش بین متغیر آگاهی متعالی، تولید معنای شخصی و بسط هوشیاری در مجموع قادرند به طور سلسله مراتبی 21 درصد از تغییرات تحلیل رفتگی شغلی را به طور معنادار پیش بینی کنند. نتیجه گیری: براین اساس مولفه های هوش معنوی با تحلیل رفتگی شغلی ارتباط دارند و به طور معنی دار قادرند تغییرات مربوط به آن را پیش بیین کنند.

Keywords:

هوش معنوی , تحلیل رفتگی شغلی , آموزش و پرورش