بررسی رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش با مدیریت نقدینگی تحت شرایط محدودیتمالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

معمولا شرکتها مبالغ قابل توجهی از پرداخت های کوتاه مدت را به عنوان یک منبع تامین مالی در اختیار دارند. مدیران شرکت ها انتظار دارند که با مدیریت سرمایه در گردش بتوانند تاثیر با اهمیتی بر سودآوری شرکت بگذارند. بنابراین، برای بسیاری از شرکت ها، مدیریت سرمایه در گردش یکی از مباحث مهم مدیریت مالی می باشد و مدیرانمی توانند با نگهداری سطحی بهینه از سرمایه در گردش ارزش شرکتشان را افزایش دهند. معمولا بخش قابل توجهی از منابع شرکت ها در سرمایه در گردش سرمایه گذاری می شود. که این امر خود بر اهمیت مدیریت سرمایه در گردش می افزاید. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین بررسی رابطه مدیریت سرمایه در گردش با مدیریت نقدینگیتحت شرایط محدودیت مالی در بین شرکت های پذیرفته میباشد. تعداد فرضیات مورد آزمون در این پژوهش 5 فرضیه میباشد. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش کاربردی میباشد. این پژوهش از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع استقرایی، از نظر زمان انجام پژوهش طولی و از نظر نحوهی اجرای پژوهش توصیفی پیمایشی و از نظر ارتباط -بین متغیرها از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشند. روش نمونهگیری این پژوهش روش حذف سیستماتیک(جدول فیلترینگ) میباشد. تعداد 90 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادهها از طریق نرمافزار رهآورد نوین جمعآوری شدند و برای تجریه و تحلیل دادهها ازنرمافزارهای SPSS ، EVIEWS 8 و Excel استفاد شده است. نتایج پژوهش حاکی حسابهای پرداختنی دارای تاثیر مثبت و معناداری بر روی مدیریت نقدینگی بوده است ولی حسابهای دریافتنی و دوره تبدیل به وجه نقد بر مدیریت نقدینگی تاثیر منفی و معنداری داشته اند. همچنین رابطه بین مدیریت موجودی و نسبت جاری با مدیریت نقدینگی دربین شرکت های با محدویت مالی در بورس اوراق بهادار مورد تایید قرار نگرفت.

Keywords:

مدیریت سرمایه در گردش , مدیریت نقدینگی , محدودیت مالی