بهینه سازی مصالحه میان زمان حسگری - گذردهی در شبکه های رادیو شناختگر با استفاده از الگوریتم ازدحام جمعیت

در یک شبکه رادیو شناختگر، کاربران ثانویه به طور فرصت طلبانه تلاش می کنند تا از باند های فرکانسی اختصاص یافته به کاربران اولیه، در هنگام عدم حضور آنها، استفاده نمایند. استفاده کاربران ثانویه از این حفره های طیفی نباید برای کاربران اولیه تداخل ایجاد کند. بنابراین موضوع حسگری طیف در شبکه های رادیو شناختگر بسیار حیاتی است. در فرآیند حسگری طیف، زمان پارامتر مهمی می باشد زیرا هر چه زمان حسگری بیشتر شود، حسگری طیف دقیق تر و بهتر انجام می گیرد ولی زمان ارسال اطلاعات برای کاربر ثانویه و گذردهی کاهش می یابد. در این مقاله مسیله-ی طراحی مدت زمان حسگری به منظور رسیدن به حداکثر گذردهی را با استفاده از الگوریتم بهینه سازی PSO بررسی شده است. مسیله ی بهینه سازی زمان حسگری طیف تحت دو محدودیت احتمال آشکارسازی هدف و حداکثر تداخل قابل قبول برای کاربر اولیه تعریف شده است. برای مرحله حسگری طیف از آشکارساز انرژی استفاده شده است. نتایج بدست آمده بیانگر این نکته می باشد که این مسیله یک پاسخ بهینه دارد که منجر به بیشترین گذردهی برای شبکه ی ثانویه می شود

Keywords:

حداکثر گذردهی رادیو شناختگر , حسگری طیف , مصالحه حسگری - گذردهی