علی کریمی مقبلی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی شهید نیکبخت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
علیرضا حسین نژاد - دانشیار گروه مهندسی مکانیک، دانشکده فنی مهندسی شهید نیکبخت، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

طی سال های گذشته از روش های متعددی جهت افزایش نرخ انتقال حرارت جهت دست یابی به بازده حرارتی مطلوب استفاده شده است در نتیجه با توجه به پیشرفت هایی که در زمینه نانوتکنولوژی شکل گرفت، استفاده از نانوسیال راهی بود که به کمک مهندسین سیالات آمد و خواص انتقال حرارت سیالات را بهبود بخشید. در این پژوهش به بررسی عددی انتقال حرارت جابجایی اجباری آرام نانوسیال آب-اکسید آلومینیم در یک میکروکانال پرداخته می شود. برای این منظور مدل دوفازی مخلوط جهت مدل کردن جریان استفاده می شود. جریان آرام نانوسیال آب-اکسید آلومینیم در یک میکروکانال به صورت عددی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بیانگرکاهش دمای بی بعد متوسط فصل مشترک حوزه سیال و جامد و همچنین افزایش افت فشار در طول کانال با افزایش کسر حجمی نانوذرات در یک رینولدز ثابت می باشد. همچنین نتایج نشان می دهد در یک کسر حجمی ثابت با افزایش عدد رینولدز دمای بی بعد متوسط فصل مشترک حوزه سیال و جامد شده کاهش می یابد. نتایج نشان می دهد با افزایش کسر حجمی نانوذرات و عدد رینولدز راندمان اصطکاکی اکسرژی کاهش یافته است.

نانوسیال، آب-اکسید آلومینیم، میکروکانال، مدل مخلوط، انتقال حرارت جابجایی اجباری