شهرام احمدی - دانشجوی دکتری بیوشیمی و هییت علمی دانشگاه پیام نور، تهران

بوسولفان جزء داروهای موثر در درمان لوسمی میلوژنوس مزمن ، پلی سیتمی و دیگر بیماریهای میلوپرولیفراسیون است و امروزه مورد استفاده زیادی دارد . آلکیلاسیون DNA در درون هسته احتمالا مهمترین کنش این داروهاست که موجب مرگ سلولی می شود. این دارو بدلیل اثر الکیله کنندگی خود دارای فعالیت زیادی روی مغز استخوان می باشد . در این تحقیق اثر داروی بوسولفان بر تغییرات بافتی کبد و عملکرد آن متعاقب دریافت دارو، مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است. حیوانات مورد استفاده موشهای صحرایی نر بالغ ( Rat) از نژاد Wistar بودند که از مرکز پرورش حیوانات دانشگاه واحد کازرون تهیه شدند . تعداد حیوانات 50 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن متوسط 230-200 گرم بود که به 6 گروه 10 تایی در قالب گروههای تجربی، کنترل و شم تقسیم شدند. دارو با مقادیر ug/kg ؛ 120 ، 60 ، 30 به گروه های تجربی به مدت 14 روز خورانده شد. حیوانات گروه شم آب مقطر دریافت نمودند. حیوانات گروه کنترل هیچ ماده ای دریافت نکردند. از تمام گروه ها یک روز بعد از تجویز آخرین وعده دارویی، نمونه های خونی جمع آوری شد و از کبد حیوانات، نمونه های بافتی تهیه و تغییرات بافتی نیز بررسی شد. مطالعات بافتی نشان داده شده که تغییرات شامل تخریب هپاتوسیت ها، التهاب پراکنده، کانونی، احتقاق و اتساع سیاهرگ کبدی و سینوزوییدها است.

بوسولفان ، میلوژنوس مزمن ، میلوپرولیفراسیون