مطالعه اثر روش های مختلف عمل آوری بر روی خواص مهندسی بتن خودمتراکم حاوی زیولیت

بتن یکی از مواد اساسی در ساخت و ساز می باشد که با توجه به خواص و ویژگی های آن دارای استفاده روز افزون است. بتن خودمتراکم که برای اولین بار در کشور ژاپن در اواخر دهه 80 میلادی توسط okamura با هدف اجرای سازه های بتنی با دوام ابداع شد. از خصوصیات ویژه این بتن می توان به کارایی بالا، مقاومت زیاد در برابر جداشدگی، عدم نیاز به ویبره داخلی و یا بدنه قالب خودمتراکم، تسریع در عملیات ساخت و ساز اشاره کرد. فرآیند تولید سیمان پرتلند سبب آلودگی هوا می شود. بنابراین نیازمند بررسی محصولاتی هستیم که سبب کاهش مصرف سیمان، افزایش مقاومت و دوام کامپوزیت های سیمانی شوند. پوزولان ها از جمله این مواد می باشند. زیولیت از جمله پوزولان هایی می باشد که تاکنون پژوهش های فراوانی در ارتباط با اثرات آن بر خصوصیات کامپوزیت های سیمانی انجام شده است. اما برای بهتر مشخص شدن تاثیرات این پوزولان بر روی شرایط عمل آوری بتن ها، در این پژوهش از این پوزولان استفاده شد تا درک بهتری از تغییرات خصوصیات کامپوزیت ها در قبال استفاده از این مواد در شرایط های مختلف عمل آوری داشته باشیم. بر این اساس در پژوهش حاضر، در ابتدا به بررسی تاثیر جایگزینی سیمان با زیولیت پرداخته شد. سپس اثر روش های مختلف عمل آوری همانند شرایط استاندارد و قرارگیری نمونه بتنی در داخل آب 20 ± 2 ، شرایط قرارگیری نمونه در مکان خشک (در اوون)، قرار گیری نمونه بتنی در هوای آزاد و پوشش نمونه بتنی با مواد رزینی بر پایه پارافین بر روی نمونه های بتنی خودمتراکم را مورد بررسی قرار دادیم. خصوصیات مورد بررسی شامل مقاومت فشاری، مقاومت کششی و انقباض می باشد. بررسی نتایج نشان دهنده تاثیر مثبت زیولیت بر روی خواص مهندسی بتن خودمتراکم در شرایط عمل آوری های مختلف می باشد .

Keywords:

بتنهای خودمتراکم , زیولیت , شرایط عمل آوری , خواص مهندسی