رضا رهگذر - استادیار دانشکده فنی دانشگاه شهید باهنر کرمان
علیرضا اوحدی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه سازه دانشگاه آزاد کرمان

پل ها از عناصر کلیدی بزرگراهها و شبکه راه آهن هر کشوری می باشند و احداث آنها نسبت به بقیه اجزای راه بسیار پر هزینه تر می باشد . شبکه راههای ایران بیش از 5060 کیلومتر خط راه آهن دارد که در طول این 10 پل با دهانه های متفاوت وجود دارند . پل های بتن آرمه موجود در شبکه راه آهن / خطوط در حدود 000ایران بر اساس آئین نامه های موجود در پل سازی و بتن طراحی و ساخته شده اند که ضرایب افزایش بار وکاهش مقاومت مقطع مقادیر ثابتی می باشند . از آنجا که امکان افزایش بار و عوامل پیش بینی نشده دیگری ازجمله خوردگی در عضوها و ترک های ناشی از خستگی در طول عمر سازه در نظر گرفته نشده اند قادرند تأثیرات به سزایی در کاهش مقاومت سازه به مرور زمان ایجاد نمایند . در نتیجه لازم است این عوامل در طراحی و کنترل پل ها مورد بررسی قرار گیرند . با توجه به توضیحات بالا و تحقیقاتی که در زمینه بررسی و آنالیزقابلیت اعتماد پل ها انجام شده است . در این مقاله ، از مفاهیم پایه آنالیز ریسک و تئوری هایی که برای بررسی و آنالیز قابلیت اعتماد سازه ها موجود می باشد استفاده شده است . جهت مطالعه عددی یک پل موجود بتن آرمه در شبکه راه آهن ایران مورد بررسی قرار گرف ته است . آنالیز اولیه ای ، برای بررسی اثرات تغییرات بارها و برای β ابعاد مقطع در ضرایب جزئی برای طرح مقطع ، در نظر گرفته شده است . ضرایب جدید و شاخص ایمنی تیرهای این پل محاسبه گردیده و از نتایج می توان چنین استنباط نمود که بکار بردن روش اعمال شاخص ایمنی در طراحی باعث کاهش مقدار آرماتورهای طولی و عرضی در مقابل تغییرات ممان ناشی از بار زنده به مرده می شود . در نهایت مقادیر جدیدی برای کاهش هزینه ها در طراحی آرماتورهای برشی و خمشی مقطع ارائه شده است .