علی الیاسی - گروه برق-دانشکده فنی مهندسی- واحد ساوه- دانشگاه آزاد اسلمی- ساوه- ایران
شهریار جاماسب - دانشگاه صنعتی همدان، دانشکده مهندسی پزشکی، همدان، ایران

در کاربردهای بسیاری در پزشکی، تحلیل محیطی و صنایع شیمیایی نیاز به روشهایی جهت حس کردنمولکول های زیستی کوچک وجود دارد. حسهای بویایی و چشایی ما دقیقا همین کار را انجام میدهد وسیستم ایمنی بدن میلیون ها نوع مولکول مختلف را شناسایی می کند. شناسایی مولکولهای کوچک تخصصبیومولکولها است، لذا اینها شیوه جدید و جذابی برای ساخت سنسورهای خاص را پیش رو قرار میدهد. دومولفه اساسی در این راستا وجود دارد. المان شناساگر و روشهایی برای فراخوانی زمانی که المان شناساگرهدف خودش را پیدا میکند. اغلب المان شناساگر تحت تاثیر منبع زیست فناوری تغییر نمی کند. مشکلاصلی در این کار طراحی یک واسطه مناسب به یک وسیله بازخوانی بزرگ است. سنسورهای پتانسیومتریکاز اندازه گیری پتانسیل در یک الکترود مرجع نسبت به الکترود دیگر استفاده می کند. متداولترین فرمسنسورهای پتانسیومتریک ترانزیستورهای اثر میدانی حساس به یون (ISFET) یا ترانزیستورهای اثرمیدانی شیمیایی (Chem-FET) است. ناپایداری ولتاژ آستانه که به طور مرسوم دریفت نامیده می شود، یکی از موانع جدی در راه عرضه تجاری زیست حسگرهای مبتنی برISFET می باشد. در این مقاله ضمن مروری بر انواع سنسورهای زیستی ، روشهای کاهش ناپایداری ولتاژ آستانه در سنسور ISFET را معرفی می شود.