کاربرد بقایای برنج در مطالعه جذب سطحی روی و مس

حضور فلزات سنگین در محیط و خصوصا در آب مشکلات زیادی را به وجود آورده است. از تکنولوژی های موثر برای حذف آن ها استفاده از جاذب ها است و برخی از این روش ها از نقطه نظر اقتصادی، در دسترس بودن و قدرت حذف بالا بر سایر آن ها مزیت دارد. هدف از این مطالعه بررسی جذب سطحی فلزات سنگین روی و مس در شرایط غیررقابتی و رقابتی توسط بقایای برنج در محیط های آبی می باشد. بدین منظور از سولفات مس و روی محلول هایی به صورت جداگانه با غلظت های (0/2 تا 6/4 میلی مول بر لیتر) تهیه شد و همچنین در حالت رقابتی غلظت های مشابه تهیه گردید. داده ها با 6 معادله فروندلیچ، لانگ مویر، ادی هافستی، ون های، ردلیچ- پیترسون و تمیکن برازش داده شد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که همدمای فروندلیچ بهترین معادله پیش بینی کننده جذب سطحی توسط بیوچار برنج می باشد. معیار ظرفیت جذب برای روی در حالت غیررقابتی توسط بقایا بیشتر از حالت رقابتی بود.

Keywords:

جذب سطحی , مس , روی , فروندلیچ , بقایای برنج