سعید صالحیان بادی - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران
رحمت الله منشی زاده - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران
بیژن رحمانی - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران

شیوه بهره برداری از منابع آب دارای آثار و پیامدهایی در عرصه های مختلف محیطی، اقتصادی و اجتماعی می باشد؛ به طوری که آثار مستقیم آن را می توان در چشم انداز کشاورزی، روابط اجتماعی بهره برداران، شیوه بهره برداری از منابع آب و ... مشاهده نمود. حفر و گسترش چاه های موتوری در دهه 50 و 60 شمسی؛ از یک طرف موجب افزایش بهره برداری از منابع آب، کاهش سطح آب های زیرزمینی و در کوتاه مدت افزایش سطح زیرکشت گردید و تحولات عظیمی در رابطه اجتماعی و اقتصادی بهره برداران کشاورزی ایجاد نمود. در این پژوهش به بررسی برخی از پیامدهای تحول در شیوه های بهره برداری از منابع آب در منطقه حاشیه بیابانی بخش بادرود نطنز در استان اصفهان پرداخته می شود. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و به دو شیوه میدانی (مصاحبه) و کتابخانه ای (داده های سازمانی) صورت پذیرفته است. در روش مصاحبه، با تعداد 30 نفر از خبرگان کشاورزی و منابع آب مصاحبه به عمل آمده و در روش کتابخانه ای، از داده های اداره جهاد کشاورزی شهرستان، شرکت مدیریت منابع آب ایران و برخی منابع مرتبط با این موضوع استفاده شده است.

تحول، منابع آب، کشاورزی، بادرود، قنات، چاه