فرزام پوراصغرسنگاچین - دکترای برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران- رییس گروه محیط زیست امور برنامه ریزی، آمایش سرزمین و محیط زیست سازمان برنامه و بودجه
جواد رمضانی - استادیار دانشکده محیط زیست، کرج
حمیده حیدرزاده - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران- کارشناس امور برنامه ریزی، آمایش سرزمین و محیط زیست سازمان برنامه و بودجه

در نیمه دوم دهه هزاره سوم، جامعه جهانی با معضلات گوناگونان اقتصادی، اجتماعی و بویژه محیط زیستی مواجه است. در خلال چند دهه بسیاری ازفعالیت های بشر از ظرفیت تحمل کره زمین فراتر رفته و هر روز بسیاری از منابع کمیاب، بویژه منابع آب کمیاب تر می شوند. بی توجهی به ظرفیت های قابل تحمل محیط زیست، آزمندی انسان برای بهره کشی از محیط زیست و بی توجهی به منطق علم اقتصاد در سیاست گذاری های بهره برداری از منابع طبیعی و محیط زیستی شرایطی را پدید آورده است که همه جوامع با معضلات زیست محیطی دست به گریبان هستند. با گسترش معضلات محیط زیستی ناشی از فعالیت های بشر مشخص شده که فعالیت های اقتصادی بدون توجه به محدودیت های محیط زیست نمی تواند ادامه پیدا کند. به همین دلیل استفاده ازسازوکارهای بازار و ابزارهای اقتصادی و همچنین قوانین برای استفاده عقلایی از مواهب محیط زیست در کانون توجه دولت ها قرار گرفته است. بر این اساس در این مقاله ضرورت و روش های ارزش گذاری و استفاده از سازوکارهای اقتصادی و قانونی برای حفاظت از محیط زیست و منابع آب مطرح شده است. در مرحله بعد ضمن معرفی مهمترین ابزارهای سیاست گذاری محیط زیست و منابع آب، نقاط قوت و ضعف آنها بررسی و در انتها پیشنهاداتی برای برنامه های توسعه کشور ارایه شده است.

اقتصاد محیط زیست، ارزش گذاری آب، ابزارهای اقتصادی و سیاست گذاری محیط زیست و منابع آب