CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

بررسی تأثیر الیاف پلی­پروپیلن بر روی جمع­شدگی ملات خودتراکم

عنوان مقاله: بررسی تأثیر الیاف پلی­پروپیلن بر روی جمع­شدگی ملات خودتراکم
شناسه ملی مقاله: ICCE08_745
منتشر شده در هشتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:

ایمان مهدی پور - کارشناس مرکز تحقیقات بتن و ساختمان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
آرش سنگتراشها - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
علیرضا شفیعی فر - کارشناس انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران
نیکلاس علی لیبر - مدیر پژوهشی انستیتو مصالح ساختمانی دانشکده فنی دانشگاه تهران

خلاصه مقاله:
ویژگی بتن خودتراکم که آن را از بتن سنتی متمایز می کند، کارپذیری زیاد در عین پایداری آن در وضعیت تازه است. با این وجود بین بتن خودتراکم و بتن سنتی در وضعیت سخت شده نیز تفاوتهایی وجود دارد. یکی از این تفاوتها این است که بتن خودتراکم به دلیل زیاد بودن مقدار خمیر سیمان و کم بودن میزان سنگدانه جمع شدگی بیشتری دارد. در این مطالعه کنترل جمعشدگی ملات خودتراکم به وسیله الیاف پلی - پروپیلن در حالت عمل آوری در محیط خشک بررسی شده است. برای این منظور از نمودارهای کرنش جمعشدگی 6 ماهه 9 طرح اختلاط که با مقادیر 0 تا 0/7 درصد از الیاف 6 و 12 میلیمتری ساخته شده اند، استفاده شد. بهعلاوه خواص رئولوژی ملات تازه نیز توسط آزمایش اسلامپ کوچک بررسی گردیده و مقاومت فشاری 28 روزه هر طرح نیز اندازه گیری شده است.

کلمات کلیدی:
بتن خودتراکم، ملات فوق­روان، خواص رئولوژی، جمع­شدگی، الیاف پلی­پروپیلن، عمل­آوری خشک

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/62792/