مجتبی عباسی اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران
منصوره کریم زاده - استادیار، مرکز تحقیقات اعصاب اطفال، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران

هدف : هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه ی بین سبک های فرزند پروری بین دو نسل دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بود. روش : روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان ابتدایی شهر تهران بودند. نمونه مورد نظر به وسیله نمونه گیری خوشه ای 120 نفر انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این آزمون پرسشنامه فرزندپروری بامریند (1972) و پرسشنامه پرسشنامه سبک فرزندپروری ادراک شده یانگ (2005) بودند. یافته ها : نتایج حاصل از یافته های پژوهش نشان داد که شیوه های فرزند پروری والدین (سهل گیرانه، مستبدانه و منطقی) رابطه ی معناداری را با الگوهای رفتاری والدین در پرسشنامه شیوه های فرزند پروری یانگ دارند. یعنی بین شیوه های فرزند پروری والدین با سبک فرزند پروری کودک همان والد رابط ی معناداری می باشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد همان گونه که والدین کودکان خود را پرورش می دهند، کودکان نیز صاحب همان سبک فرزند پروری می شود، یعنی سبک های فرزند پروری از یک نسل به نسل دیگر قابل انتقال می باشد.

شیوه های فرزند پروری، دانش آموزان ابتدایی، انتقال بین دو نسلی