تاثیر گروه درمانی مراجع محور بر افزایش امیدواری و اجتماعی بودن در زندانیان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی گروهدرمانی مراجعمحور بر افزایش امیدواری و اجتماعی بودن در زندانیان بود.جامعه آماری این پژوهش شامل همه زندانیان مرد زندان مرکزی مشهد بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه و براساس نمره پرسشنامه حالت های روانشناختی مثبت (رجایی، خویی نژاد و نسایی، 1391) در پیش آزمون، 30 نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این 30 نفر به طور کاملا تصادفی در 2 گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گمارش شدند که گروه آزمایش، گروه درمانی مراجع محور را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار قرار داشتند. تجزیه و تحلیل داده هاباروش تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزارspss انجام شد.نتایج پژوهش نشان داد زندانیانی که در گروه درمانی مراجع محور شرکت کردند، به طور معناداری باعث افزایش نمرات امیدواری و اجتماعی بودن در زندانیان شد. به عبار بهتر گروه درمانی مراجع محور بر حالا روانشناختی مثبت از جمله امیدواری و اجتماعی بودن زندانیان موثربود و باعث بالا رفتن احساس امیدواری و اجتماعی شدن بیشتر در زندانیان شد.

Keywords:

گروه درمانی مراجع محور , امیدواری , اجتماعی بودن , زندانیان