علی سالاری - دانشجوی مقطع کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، رشته علوم تربیتی
نرجس سالاری - دانشجوی مقطع کارشناسی دانشکده علوم ومعارف قرآنی سبزوار، رشته علوم و فنون قرآیت و تلاوت و کتابت قرآن کریم

فرایند یادگیری بدون تمرکز حواس و توجه لازم نمی تواند انجام پذیرد. در برنامه های آموزشی جلب توجه کودکان و دانش آموزان، قبل و حین آموزش از مهمترین وظایف و مسوولیت های مربیان است. بسیاری از دانش آموزان علی رغم اینکه از ظرفیت هوشی متوسط یا بالاتر برخوردارند، صرفا به لحاظ این که دامنه توجه آنها فوق العاده اندک است، قادر نیستند به گونه ای که انتظار می رود توفیقات چندانی در یادگیری مطالب و پیشرفت تحصیلی داشته باشند.در واقع، اختلال در توجه (Attention Deficit-Hyperactivity Disorder) یا به اختصار ADHD امروزه از شایعترین اختلالات رفتاری در بین دانش آموزان می باشد. این بیماری نسبتا شایع است و بین 3 تا 5 درصد کودکان به آن مبتلا هستند. افراد مبتلا در قسمت هایی از مغز که مسول توجه، تمرکز و تنظیم فعالیت های حرکتی است، دچار صدمات جزیی (minimal brain damage) هستند که بر روی رفتار آن ها تاثیر می گذارد.مساله کم توجهی یا ا ختلال در توجه زمانی مطرح است که کودکان مبتلا به این نقیصه از نظر سلامت عمومی بامشکل قابل توجهی مواجه نبوده،هیچگونه نارسایی در زمینه حواس مختلف، به ویژه بینایی و شنوایی نداشته باشند. به منظور بررسی عوامل تاثیرگذار در بی توجهی دانش آموزان پرسش نامه هایی تدوین گردید که نتایج آن به شرح زیر است: پس از استخراج پاسخ ها، عوامل مربوط به دانش آموز، معلم ، محتوی ، محیط فیزیکی کلاس و عوامل اضافی (سایر عوامل) بدست آمد که از نظر دانش آموزان، عوامل اضافی و پس از آن ، عوامل مربوط به معلم ، بیشترین تاثیر را در بی توجهی دانش آموزان می گذارند.

کم توجهی ، دانش آموز ، محرک ، آموزش ، حواس