اثر تراکم کاشت و تیپ رشدی بر عملکرد، اجزای عملکرد و جامعه علفهای هرز (Phaseolus vulgaris L.) لوبیاقرمز

به منظور ارزیابی اثر تراکم کاشت و تیپ رشدی بر عملکرد، اجزای عملکرد و جامعه ی علفهای هرز لوبیاقرمز، آزمایشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. ارقام لوبیا (گلی، صیاد و درخشان) و تراکم کاشت (در دو سطح 40 و66بوته در مترمربع) به صورت فاکتوریل به عنوان کرت اصلی و رقابت علفهای هرز (در دو سطح کنترل و عدم کنترل علفهای هرز) به عنوان کرتهای فرعی در نظر گرفته شدند. ارقام گلی و درخشان به ترتیب 12 و 10درصد عملکردبیشتری نسبت به رقم صیاد داشتند. اثر تراکم کاشت بر تعداد غلاف در بوته (15درصد کاهش)، تعداد دانه در غلاف (8درصد کاهش) و عملکرد دانه (5درصد افزایش) معنیدار بود ولی بر سایر صفات اثر معنیداری ایجاد نکرد. بر اساسنتایج، آلودگی علفهای هرز حدود 35درصد عملکرد دانه لوبیاقرمز را کاهش داد. رقم گلی در مقایسه با سایر ارقام، تراکم (دوبرابر کاهش نسبت به رقم درخشان) و وزن خشک علفهای هرز (بیش از سهبرابر کاهش نسبت به رقم درخشان) را به میزان بیشتری کاهش داد. همچنین افزایش تراکم کاشت نیز به شکل معنیداری، تراکم (32درصد) و وزن خشک کل علفهای هرز (22درصد) را کاهش داد.

Keywords:

تداخل , تراکم بهینه , رقم ایستاده , رقم رونده , رقم نیمه ایستاده