بررسی صفات مورفولوژیک، میزان پرولین و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در ژنوتیپ های نخودCicer arietinum L در شرایط تنش خشکی

مطالعه حاضر با هدف بررسی واکنش ژنوتیپهای نخود به تنش خشکی از نظر صفات مورفولوژیک و تغییرات بیوشیمیایی ایجادشده، برای درک بهتر ساز و کارهای مقاومت به خشکی و دستیابی به منابع ژنتیکی مطلوب انجام گرفت. ژنوتیپهای نخود شاملMCC877 و MCC696) متحمل به خشکی) و MCC776 و MCC588) حساس بهخشکی) در چهار رژیم رطوبتی خاک شامل ظرفیت زراعی (شاهد)، 75درصد، 50درصد و 25درصد ظرفیت زراعی بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در محیط کنترلشده، در سال1388 با سه تکرار موردبررسی قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان داد که اغلب صفات مورفولوژیک، مانند ارتفاع بوته، زیست توده اندام هوایی و ریشه، مجموع طول ریشهها و سطح برگ، عمدتا تحت تاثیر تنشهای شدید خشکی قرار گرفتند. تنشهای متعادلخشکی (رطوبت 50درصد ظرفیت زراعی و بالاتر)، تاثیر معنیداری بر صفات فوق نداشت. در این بررسی، با کاهش رطوبتخاک، میزان پرولین در تمام ژنوتیپها افزایش یافت. ژنوتیپ بومی کاندیدا برای تحمل به خشکی (MCC696 (از بیشترین مقدار پرولین درشرایط تنش شدید خشکی برخوردار بود. فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز،تحت تاثیر تنش خشکی، افزایش یافت و این افزایش در ژنوتیپ حساس به خشکی MCC588 ،بیش از سایر ژنوتیپهای نخود بود. احتمالا عدم وجود مقاومت و اجتناب از تنش خشکی در ژنوتیپ MCC588 ،باعث واکنش گیاه به تولید بیشتر آنزیمهای آنتیاکسیدان در این ژنوتیپ شد.

Keywords:

آنزیمهای آنتیاکسیدان , پرولین , تنش خشکی , ژنوتیپهای نخود , صفات ریشه و اندام هوایی