واکنش های فیزیولوژیکی گیاه عدس Lens culinaris Medik به تنش شوری و محلولپاشی با سالیسیلیک اسید

در بین تنشهای محیطی، شوری عامل محدودکننده مهمی در تولید حبوبات در دنیا بهشمار میآید. در این پژوهش، برهمکنش کلریدسدیم و اسید سالیسیلیک بر پارامترهای فیزیولوژیک گیاه عدس بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان شامل سه رقم عدس (کیمیا،کرمانشاه و گچساران)، در معرض غلظتهای مختلف کلریدسدیم (0 ،60 و 120 میلیمولار) و محلولپاشی توسط اسید سالیسیلیک (0 ،2/0 و 5/0 میلیمولار) قرار گرفتند. در گیاهانی که تنها در معرض کلریدسدیم قرار داشتند، در مقایسه باگیاهان شاهد، با افزایش غلظت کلریدسدیم، پارامترهایی مانند کلروفیل، کاروتنویید و محتوای نسبی آب کاهش و مقدار قندهای محلول، نشتالکترولیت، مالوندیآلدهید، پرولین و تجمع یون سدیم افزایش یافت. اما گیاهانی که در معرض همزمان کلریدسدیم و اسید سالیسیلیک قرار داشتند، در مقایسه با گیاهانی که تنها در معرض کلریدسدیم بودند، درغلظتهای یکسان کلرید سدیم، رنگیزههای فتوسنتزی و محتوای نسبی آب آنها بیشتر و از میزان قندهای محلول، نشتالکترولیت، مالوندیآلدهید، پرولین و یون سدیم کاسته شد. این نتایج نشان میدهد که محلولپاشی اسیدسالیسیلیک سبب افزایش بردباری به تنش شوری و کاهش اثرهای مضر کلرید سدیم در گیاه عدس میشود. همچنین رقم کیمیا در سطوح بالای کلریدسدیم و محلولپاشی با 2/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید بیشترین محتوای نسبی آب، پرولین، قندهای محلول، کلروفیل و کاروتنویید را داشت.

Keywords:

حبوبات , تنش اسمزی , ارتوهیدروکسیبنزوییک اسید , قندهای محلول , رنگیزههای فتوسنتزی