هادی کریمی دهنوی - کارشناس ارشد واحد مطالعات معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری اصفهان
تقی رضوان - کارشناس ارشد مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی اصفهان
قدرت افتخاری - مدیریت واحد مطالعات معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری اصفهان
میثم اکبرزاده - دانشجوی دکترای مهندسی حمل و نقل و ترافیک، دانشگاه لویزیانا آمریکا

حمل و نقل پایدار مهمترین مبانی توسعه پایدار شهرها می باشد. امروزه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، احداث زیر شاخت های مرتبط با حمل و نقل ترافیک شهری شامل شبکه معابر شهری، تقاطع های همسطح و غیر همسطح و تجهیزات مختلف مدیریت و کنترل ترافیک، از جمله ارکان برنامه ریزی و مدیریت حمل و نقل شهری،محسوب می شود. یکی از مهمترین زیرساخت های مرتبط با حمل و نقل شهری، شبکه معابر شهری است که بر اساس ساز و کار موجود در کشور ما در طرح های فرادست به ویژه طرح تفضیلی شهر تصویب شده و در برنامه عمرانی شهرداری ها قرار می گیرد. فارغ از نحوه تعیین ضرورت و مشخصات فیزیکی و کالبدی، اجتماعی و اقتصادی معابر که متاسفانه در بسیاری از موارد ارتباط بسیار کمی با موازین و معیارهای حمل و نقلی و ترافیکی دارد، اولویت بندی خاصی مرتبط با معیارهای حملو نقلی و زیست محیطی در خصوص برنامه زمانبندی اجرایی احداث معابر صورت نمی پذیرد و اولویت اجرایی طرح ها عمدتا بر اساس توان اقتصادی شهرداری ها، جنبه های خاص اجتماعی بخشی از جامعه و میزان تعارضات مرتبط با طرح ها انجام می گردد. در این مقاله ابتدا سناریوهای مختلفی بر اساس معابر شهری پیشنهاد شده در طرح تفضیلی اصفهان ایجاد و سپس با استفاده از نرم افزار EMME2، برای وضعیت موجود و سال افق تخصیص ترافیک بر روی سناریوهای مختلف انجام شد. جهت ارزیابی و رتبه بندی سناریوهای تعریف شده یک فرایند تحلیل سلسله مراتبی ارائه گردید که در آن، مقایسات زوجی، بر اساس خروجی نرم افزار EMME2 و وزن دهی معیارهای ترافیکی و محیط زیستی نیز بر اساس نظرات خبرگان و تصمیم گیرندگان صورت گرفت. در نهایت سناریوهای مختلف رتبه بندی و سناریو برتر انتخاب شد.

شبکه معابر شهری، تخصیص ترافیک، طرح تفضیلی، تحلیل سلسله مراتبی.