بررسی فیلوژنی ژنوتیپ های نخود ایکاردا با توده بومی بیونیچ Bivanij غرب ایران
Publish place: Iranian journal of Pulses Research، Vol: 6، Issue: 2
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 384
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPR-6-2_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
Abstract:
با وجود اینکه ایران یکی از خاستگاهای عمده نخود (.L arietinum Cicer (در دنیا به شمار میآید، اطلاعات اندکی از ساختار تنوع ژنتیکی این گیاه در ایران موجود است. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 18 ژنوتیپ نخود اصلاح شده و مورد کشت و کار در غرب ایران با استفاده از نشانگر تصادفی RAPD مورد مطالعه قرار گرفتند. از میان 18 آغازگری کهدر مطالعه بهکار رفتند، 17 آغازگر (آغازگر 05-OPM قطعهای تولید نکرد) در مجموع 208 قطعه DNAی واضح و قابل امتیازدهی تکثیر نمودند. از مجموع کل تعداد باندهای حاصل، تعداد 201 باند چندشکل (66/96 (%بودند. متوسط تعدادبانددهی بهازای هر آغازگر2/12 باند بود. تجزیه خوشهای دادهها براساس ضریب تشابه دایس (Dice (و به روش UPGMA) ضریب همبستگی کوفنتیک؛ 98/0 =r (ژنوتیپهای نخود را به شش گروه تقسیم نمود. بر مبنای دندروگرامحاصل، بیشترین فاصله ژنتیکی بین رقم بومی و خوشه ششم بهدست آمد. قرارگرفتن بخش وسیعی از ژنوتیپها در داخل یک گروه، بیانگر این نکته است که با وجود عدم حضور ژنوتیپهای تکراری در این ژرمپلاسم، اکثر ژنوتیپها شباهت ژنتیکی بسیار بالایی با یکدیگر نشان میدهند. همچنین گروهبندی تودهی محلی بیونیچ در بزرگترین خوشه میتواند احتمالا بیانگر این موضوع باشد که ژنوتیپهای اصلاح شدهی ایکاردا از یک تودهی بومی غرب ایران منشا گرفته باشند. نتایج این مطالعه میتواند در جلوگیری از آسیبپذیری ژرمپلاسم نخود زراعی، افزایش تنوع ژنتیکی و مستندسازی ژرمپلاسم نخود مفید فایده باشد.
Keywords:
Authors
مهین رحیمی
دانش آموخته بیوتکنولوژی دانشگاه پیام نور واحد کرج
فرهاد نظریان فیروزآبادی
دانشیار بیوتکنولوژی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان
احمد اسماعیلی
دانشیار ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان