بررسی عرفان درشعرعطار، سنایی و حافظ
Publish place: New Research in the Humanities، Vol: 1، Issue: 5
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 371
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSR-1-5_011
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
Abstract:
عرفان یاهمان خداشناسی به معنای شناختن ودانستن بعدازنادانی و شناختن و معرفت حق تعالی است که هیچ گاه ازادبیات این سرزمین جدانبوده و درواقع میتوان عرفان و ادبیات را لازم و ملزوم یکدیگر دانست مظاهر گوناگون عذفان یعنی همان تجلیات خاص روحی و احساسات لطیف انسانی وارسته ازقید تعلقات دنیوی دراثاربسیاری ازسخنوران شعر وادب فارسی به چشم می خورد ازجمله شاعران گرانمایه ی که سروده های زیبا و فاخری درحوزه عرفان دارند عطارسنایی و حافظ را میتوان نام برد با توجه به جایگاه والای این بزرگان درادبیات فارسی نگارنده سعی دارند جنبه ایی ازعرفان را درشعرآنها بررسی کند
Authors
پرستو صباحی تشریق
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی