سنجش میزان آگاهی محیط زیستی شاغلان واحد HSE در منطقه عسلویه

بروز معضلات زیست محیطی و روند فزاینده آن، موضوع بحث بسیاری از صاحب نظران علوم اقتصادی واجتماعی است و افزایش خطر بالا رفتن سطوح آلودگی و انحطاط محیط زیست از چالش های فراروی جوامع است. سواد محیط زیست فعالیت ها و نگرش هایی است که ریشه در دانش عمیق داشته، تفسیر، تحلیل و عملجهت حفظ محیط زیست باید طبیعت ثانوی افرادی باشد که از این دانش برخوردارند. صاحب نظران مطالعات زیست محیطی معتقدند که بین رفتارهای زیست محیطی، دانش زیست محیطی و تحصیلات رابطه وجود دارد. لذا مقاله ی حاضر به بررسی رابطه ی میان رفتار و دانش زیست محیطی از یک طرف و نیز رابطه میان رفتار زیستمحیطی و تحصیلات در بین کارکنان منطقه جنوبی ایران از طرف دیگر می پردازد. بر این اساس، رابطه ی مثبت بین دانش و رفتار زیست محیطی، فرضیه ی اساسی تحقیق را به خود اختصاص می دهد. روش تحقیق، در این مطالعه روش پیمایشی بوده و با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده 25 نفر از شاغلان واحدHSE در منطقه عسلویه انتخاب شدند. نتایج تحقیق نشان داد که افراد مورد بررسی از دانش زیست محیطی پایینی برخوردار بودند، در حالیکه رفتار های زیست محیطی نسبتا بالایی از خود نشان دادند. همچنین، یافته های تحقیق نشان داد که رابطه ی معنی داری بین سطح تحصیلات و دانش زیست محیطی به دست نیامده است. نتایج مذکور این سوال اساسی را بر می انگیزد که چرا در میان کارکنان، سطح تحصیلات تاثیری روی سطح دانش زیست محیطی ندارد.

Keywords:

دانش زیست محیطی , واحدHSE/عسلویه , میزان تحصیلات , معضلات زیست محیطی