بررسی وضعیت لاشه کشتی های غرق شده و میراث فرهنگی در دریای آزاد از منظر حقوق بین الملل

زمینه و هدف: تعیین هویت لاشه کشتی غرق شده در دریای آزاد در بحث اکتشاف و نجات کشتی اهمیت بسیاری دارد. در شرایط فعلی رویه و نظر دولت ها این است که دولت صاحب پرچم کشتی غرق شده در دریای آزاد هیچ تکلیف بینالمللی برای بیرون کشیدن لاشه کشتی ندارد، مگر اینکه لاشه کشتی از نظرزیست محیطی یا عبور و مرور دریایی مخاطره ای ایجاد کند. کنوانسیونی که در سال 1002 در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد )یونسکو( در زمینه ی میراث فرهنگی زیر آب به تصویب رسید، کشتی های دولتی و جنگی را، خواه جزو میراث فرهنگی زیر آب و خواه فاقد مشخصه ی این میراث،همچنان با بقای مصونیت، در حاکمیت مطلق دولت های صاحب پرچم باقی نهاد، مگر آن که دولت ها به صراحت از مالکیت کشتی های مذکور اعراض نموده و آن ها را رها کرده باشند. روش تحقیق: شیوه پژوهش حاضر مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ایمی باشد. یافته ها: در حقوق بین الملل در بسیاری از موارد با سکوت رو به رو هستیم، جامعه بینالمللی در قبال این ابهام و سکوتها دو راه را انتخاب کرده است:اول: رها کردن مسیله، به امید شکل گیری تدریجی یک عرف جدید و؛دوم: توسل به حقوق قراردادی.نتیجه گیری: با وجود محدودیت هایی که در کنوانسیون 1982 حقوق دریاها موجود است، به ناچار مفاد مربوطه این کنوانسیون باید به عنوان اساسی برای توسعه یک نظام حقوقی موثر در حفاظت میراث فرهنگی زیر آب مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

میراث فرهنگی زیر آب , کشتی غرق شده , لاشه کشتی , قاعده نجات , قاعده کشف