محمد میرزاعلی - دانش آموخته معماری و دکترای جغرافیا، مدرس گروه معماری دانشگاه آزاد اسلامی آزادشهر، ایران
سیما جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد آزادشهر، ایران
روح الله کمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد آزادشهر، ایران

همگام با احیاء و زنده سازی مجدد بافت های فرسوده در شهرهای ایران، نیازمند آشنایی با روش ها والگوهای مختلف و متفاوتی است. در این میان، به کارگیری رویکرد اصالت بخشی که جهت ارتقای سطح زندگی شهری بر جابجایی طبقه متوسط به بالا با افراد فقیر تاکید می کند، یکی از راهبردهایی است کهمی توان در راستای نوسازی بافت شهری در ایران، مورد بررسی و آزمون قرار داد. در فرآیند توسعهنامتوازن جوامع شهری، بخش وسیعی از بافت های قدیمی شهری با ناکارآمدی و فرسودگی در بعد کالبدی، شکلی از محیط را ارایه می کند که به جهت ناهمگونی با محیط پیرامون خود، جایگاه افراد مهاجرو کم درآمد شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی قابل تبیین بودن رویکرد اصالت بخشی در محله سرشور شهر مشهد می باشد و اینکه تا چه میزان مردم این محله با اجرای برنامه های دولت، همکاری و مشارکت می کنند. همچنین به جای جابجایی قشر کم درآمد، چه روش و راه حل دیگری برای نوسازی وبهسازی بافت فرسوده محدوده مورد مطالعه می توان ارایه کرد. پژوهش حاضر به لحاظ روش شناسی از نوعتوصیفی- تحلیلی بوده و با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و میدانی به صورت پرسشگری از ساکنین محلهو نیز بررسی نقاط قوت و ضعف محدوده، انجام گرفته شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که بیشتر از نیمی از مردم محله برای مشارکت با سازمان های دولتی موافق بوده؛ به شرطی که دولت نیز به برنامه ها و طرح های خود را اجرایی نموده و باعث بی اعتمادی اهالی و مردم نگردد. این در حالی است که جابجایی ساکنین با هزینه زیادی مواجه بوده که می توان به جای این روند، مراکز تجاری و عمومی را در نزدیکی محله ایجاد کرده تا خود ساکنین انگیزه ای برای نوسازی ساختمان های خود داشته باشند و در کنار آن دولت نیز به بهسازی محله بپردازد

بافت فرسوده، نوسازی، بهسازی، اصالت بخشی، محله سرشور مشهد