حسین غیاثیان - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران
سهیل قره - دانشجوی دکتری ژئوتکنیک دانشگاه علم و صنعت ایران و عضو هیات علمی دانشگ
رزا رسولی - کارشناسارشد ژئوتکنیک دانشگاه علم و صنعت ایران

استفاده از عناصر کمکی در مقاوم سازی و به سازی خواص مهندسی خاک از دیر باز مورد توجه بشر بوده است. امروزه کارایی و توانایی تکنیک تسلیح خاک در ارائه راهکارهای عملی مناسب در پروژه های مختلف عمرانی موجب گردیده تا این دانش به سرعت جای خود را در مهندسی عمران باز نماید. در راستای افزایش باربری خاک و کاهش تغییرارتفاعهای سازه، سیستم های سلولی ژئوسینتتیکی (GCS) ابداع شده است، که این کوچک مقیاس بر روی نمونه های استوانه ای پرشده از ماسه سواحل دریای خزر و به ارتفاع 10/5 و قطر 10 سانتیمتر در شرایط غیرمسلح و مسلح عمودی بررسی شده است. مطالعات آزمایشگاهی در دستگاه سه محوری و در شرایط فشار همه جانبه خارجی صفر و مطالعات تحلیلی با استفاده از نرم افزار اجزا محدود ABAQUS 6.7 انجام شده است. همچنین در این تحقیق، تاثیر مسلح کنندههای قائم، تعداد و آرایش آنها در افزایش ظرفیت باربری، کاهش تغییرارتفاع و تغییرشکلهای جانبی نمونه مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که همخوانی مناسبی بین نتایج بدست آمده از مطالعات آزمایشگاهی و تحلیلی وجود دارد و در تمامی موارد مطالعات تحلیلی نتایج محافظه کارانه تری نسبت به نتایج مطالعات آزمایشگاهی ارائه میدهد. همچنین نتایج نشان میدهد المانهای تسلیح قائم به میزان قابل توجهی سبب افزایش باربری و کاهش تغییرارتفاع و تغییرشکلهای جانبی سیستم سلولی ژئوسینتتیکی (GCS) میشوند.

سیستم سلولی ژئوسینتتیکی(GCS)، بهسازی خاک، تسلیح قائم، مطالعات تحلیلی و آزمایشگاهی