نگاهی به سبک فرخی و انواع تشبیهات موجود در دیوان وی

آنچه بخش مهمی از شعر فارسی را در بر می گیرد، عنصر خیال است. صور خیال زیر بنا و عنصر اصلی شعراست. حکیم ابوالحسن علی بن جولوغ فرخی سیستانی، از شعرای بزرگ اواخر قرن چهارم ه. ق، در سرودن قصاید خیالی و نغز و دلکش، در ادبیات فارسی سهم به سزایی دارد. سخنانش درمیان قصیده گویان، به سادگی و روانی و استحکام ومتانت ممتاز است. وی در استفاده ازافکار و احساسات عادی و بیان آنها به زبان ساده و روان بسیار ماهراست. شالوده ی قصاید وی بر پایه ی تصاویر زیبا نهاده شده است. می توان گفت :این شاعر بلند آوازه یسیستانی، بعد از منوچهری، بهترین آفریننده ی اشعار خیالی و تصویری به ویژه تشبیهات است و قدرت تصاویر در القاء حالت ها و مسایل وجدانی در اشعار وی، به حدی است که او را از شاعران روزگار خود ممتاز می کند. فرخی در وصف طبیعت و بهار و به کارگیری تشبیهات زیبا، کم نظیر است.

Keywords:

تشبیهات , دیوان فرخی سیستانی , سبک شعری