بررسی جامعهشناسی دگردیسی مفهومی شهرهای جابلقا و جابلسا در ادبیات فارسی
Publish place: New Research in the Humanities، Vol: 3، Issue: 20
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 600
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSR-3-20_004
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
Abstract:
جابلقا و جابلسا از شهرهای افسانهای هستند که با هویتی افسانهای تاریخی از قرن دوم هجری در روایات دینی مکرر از آنها به عنوان دو شهر تمثیلی در شرق و غرب عالم سخن گفته شده است، همزمان با روایات نام دو شهر درادبیات فارسی وارد شد و شاعران تا به امروز به صورت انواع تلمیح، مجاز، کنایه، نماد از آن استفاده کردهاند، اگر به لحاظ جامعهشناختی این مساله را بررسی کنیم، ورود این شهرها به ادبیات همزمان با تاثیرپذیری جامعه از روایات دینی است چنانچه در قرون اولیه با همان مفهوم افسانهای که در روایات آمده است به عنوان دو شهر در حد نهایی شرق و غرب عالم در اشعار شاعران غنایی در مضامین مختلف آمد، در ادامه با گسترش عرفان در جامعه، وارد ادبیات عرفانی شد و مفهومی عرفانی گرفت، در قرن ششم شهابالدین سهروردی در کتاب حکمهالاشراق آنها را دو شهر از شهرهای عالم مثال نامیدکه جایگاه سالکین است، با این نگرش، در ادبیات عرفانی مفهوم این دو شهر با دگردیسی نمادین به عنوان رمزی از دو شهر عالم مثال، عالم الهی، جابلقا عالم ارواح و جابلسا عالم اجساد و غیره در شعر شاعران وارد شد، در ادبیات معاصر شاعران با دیدگاه اجتماعی به دو شهر نگریستند و به عنوان نمادهای اجتماعی از شهرآرمانی و شهر استبدادی استفاده شد، همچنین واژگان خاور و باختر به جای آنها در ادبیات استفاده شده است که گویی شاعران آن را جایگزینی برای جابلقا و جابلسا آوردهاند.
Keywords: