ابراهیم ایزدی دربندی - دانشیارعلوم علفهای هرز، گره زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی راستگو - دانشیارعلوم علفهای هرز، گره زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
علی قنبری - دانشیارعلوم علفهای هرز، گره زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
روح الله افریکان - فارغ التحصییل کارشناسی ارشد علوم علفهای هرز، گره زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی امکان کاهش مصرف علفکش فورام سولفورون (OD 5/22 درصد) در ذرت، آزمایشی بصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار، در سال 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی مشهد، انجام شد. الگوی کاشت ذرت در 3 سطح (کاشت یک ردیفه در ردیف هایی بفواصل 75 سانتی متر ، کاشت دو ردیفه بصورت موازی در طرفین پشته هایی بفواصل 75 سانتی متر و کاشت دو ردیفه بصورت زیگزاگ در طرفین پشته هایی بفواصل 75 سانتی متر) به عنوان کرت های اصلی و روش کاربرد نیتروژن در 2 سطح (پخش سراسری و نواری در روی ردیف های روش کاشت تک ردیفه ذرت و بین ردیف های روشهای کاشت دو ردیفه (از منبع اوره 46 درصد) و مقدار کاربرد علفکش فورام سولفورون در 4 سطح (100 ،75 ، 50 و صفر درصد مقدار کاربرد توصیه شده آن (2 لیتر ماده تجاری در هکتار) در مرحله 4 برگی ذرت، به عنوان کرت های فرعی بودند. نتایج نشان دادند که اثر الگوی کاشت بر زیست توده و تراکم علف های هرز و نیز صفات ذرت معنیدار نبود. با این وجود توزیع کود نیتروژن بصورت نواری در مقایسه با توزیع سراسری آن منجر به کاهش حدود 25 و حدود 10 درصدی تراکم و زیست توده کل علف های هرز در واحد سطح شد و افزایش حدود 7 ،30 و 25 درصدی در ارتفاع، عملکرد دانه و زیست توده ذرت در واحد سطح شد. بطور کلی نتایج نشان داد که در صورت استفاده از الگوی کاشت دو ردیفه و توزیع نواری کود نیتروژن میتوان دز مصرفی علف کش فورام سولفورون را به میزان 50 درصد کاهش داد.

آرایش کاشت، دز کاهش یافته، زیست توده علف های هرز، سولفونیل اوره ها، سینگل کراس 704