امیرهوشنگ جلالی - استادیار پژوهش بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر و بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان
حکمت اسفندیاری - مربی پژوهش بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر و بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اصفهان

به منظور بررسی روند تغییرات تراکم علفهای هرز مزرعه گندم به ویژه جودره، پژوهشی سه ساله (1390 تا 1392 (با استفاده از آزمایش کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان اردستان انجام شد. سامانههای مختلف خاکورزی شامل خاکورزی مرسوم(گاو آهن برگرداندار)، خاکورزی حداقل (کولتیواتور مزرعه) و بدون خاکورزی فاکتورهای اصلی و شش تناوب مختلف، فاکتورهای فرعی آزمایش را تشکیل دادند. نتایج پژوهش نشان داد در سال زراعی اول، تراکم بوته (متر مربع)، تعداد ساقه و وزن خشک بوته (گرم در هر متر مربع) جودره در سامانهخاکورزی مرسوم و کشت جو در ابتدای تناوب، به ترتیب برابر 33/5 ،33/13 و 33/33 بود که به طور معنیدار (سطح 5 (%کمتر از سایر گیاهان ابتدای تناوب و همچنین آیش بود. در سامانه خاکورزی حداقل و در تناوب (کلزا- ذرت- گندم)، تراکم بوته، تعداد ساقه و وزن خشک جودره به ترتیب برابر با28) بوته در متر مربع)، 6/136) ساقه در متر مربع) و 6/239) گرم در متر مربع) بود که از نظر آماری نسبت به سایر تناوبها (به جز تناوب کلزا- آیش- گندم) بیشتر بود. در دومین سال زراعی آزمایش، در سامانه بدون خاکورزی، دو تناوب (کلزا- آفتابگردان- گندم) و (گندم– آیش- گندم) به ترتیب با 33/11 و 66/13 بوته جودره در متر مربع کمترین مقادیر را نسبت به سایر تناوبها داشتند. به طور خلاصه استفاده از سامانه خاکورزی مرسوم و گیاهان هم خانواده غلات (بجز جو) میتواند از عوامل افزایش علف هرز جودره محسوب شود.

بدون خاکورزی، بقایا، گاو آهن برگرداندار، گندم