غلامعلی مظفری - دانشیار اقلیم شناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
مهدی نارنگی فرد - دانشجوی دکتری اقلیم شناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
سیده مرضیه حقیقت ضیابری - کارشناس ارشد اقلیم شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

آلودگی هوا به عنوان یکی از مهم ترین مخاطرات محیطی در فضای شهری، ارتباط نزدیکی با شرایط آب و هوایی دارد. امروزه آلودگی در سطح کلان شهرها به صورت یک مسیله مهم درآمده که ضرورت مطالعه و ارایه راه حل های کاربردی برای بهبود شرایط زیستی در این زمینه را دارد. بنابراین شناخت رابطه بین عناصر آب و هوایی و آلاینده های هوا کمک فراوانی به چگونگی حل مسایل زیست محیطی و برنامه ریزی های آینده دارد. در این پژوهش نخست غلظت آلاینده منواکسید کربن و ذرات معلق در شهر شیراز در بازه زمانی 2011-2005 در 6 گروه طبقه بندی و تعداد روزهای آلوده استخراج گردید؛ سپس با استفاده از داده های فشاری سطح زمین، 500 و 850 هکتوپاسکال، امگا و دما الگوهای همدید در روزهای آلوده مورد تحلیل قرار گرفت. روند سالانه و ماهانه میزان آلاینده ها در طی دوره آماری نیز مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها بیانگر روند کاهشی غلظت منواکسید کربن در طی بازه زمانی مورد مطالعه می باشد؛ جهت تعیین میزان روزهای آلوده از شاخص استانداردهای آلایندگی P.S.I استفاده و بر اساس این شاخص 410 و 152 روز آلوده به ترتیب برای آلاینده ذرات معلق و منواکسید کربن شناسایی و سپس با بررسی آماری بر اساس تدوام دوره آلودگی چهار الگوی تابستانه برای آلاینده ذرات معلق و یک الگوی زمستانه جهت آلاینده منو اکسید کربن شناسایی گردید.

آلودگی هوا، تحلیل همدید، منواکسید کربن، ذرات معلق، شهر شیراز