راحله افشارمنش - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
اصغر رحیمی - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان
بنیامین ترابی - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان
عبدالرضا اخگر - استادیار، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولی عصر(عج) رفسنجان

به منظور مطالعه اثر سطوح مختلف ورمی کمپوست و محلول پاشی چای کمپوست بر خصوصیات رشدی گیاه ذرت، آزمایشی به صورت فاکتوریل برپایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان در سال 1392 انجام شد . تیمارها شاملورمی کمپوست (0، 5، 10، 15، 20، 25 و 30 درصد وزنی) و چای کمپوست (محلول پاشی و عدم محلول پاشی) بود. صفاتی که در این آزمایش اندازه گیری شد شامل وزن خشک برگ، ساقه و ریشه، حجم ریشه، غلطت روی، مس، منگنز، آهن، نیتروژن و فسفر اندام هوایی بود . نتایج نشان داد کهمحلول پاشی چای کمپوست سبب افزایش وزن خشک برگ، ساقه و غلظت آهن در ذرت شد. ورمی کمپوست در سطح 25، 25، 30، 30 و 15 درصد وزنی به ترتیب باعث افزایش وزن خشک برگ، ساقه و غلظت آهن، نیتروژن و روی در اندام هوایی شد. نتایج همچنین نشان داد که در شرایط عدم محلول پاشی چای کمپوست بیشترین وزن خشک ریشه، حجم ریشه و غلظت منگنز، فسفر و مس اندام هوایی به ترتیب در سطوح 30، 30، 30، 25 و 30درصد وزنی ورمی کمپوست به دست آمد و در شرایط محلول پاشی چای کمپوست بیشترین وزن خشک ریشه، حجم ریشه و غلظت منگنز و مس اندامهوایی در تیمار 15 درصد وزنی ورمی کمپوست و بیشترین میزان فسفر اندام هوایی در تیمار 5 درصد وزنی ورمی کمپوست به دست آمد. به طور کلی درشرایط محلول پاشی چای کمپوست به دلیل فراهمی بیشتر عناصر غذایی میزان کود کمتری مورد نیاز است.

حجم ریشه، عناصر پرمصرف، عناصر کم مصرف، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه