رضا میرزایی تالارپشتی - استادیار، عضو هیات علمی پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
مجید رستمی - استادیار، عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی، دانشگاه ملایر

به منظور بررسی تاثیر انواع کودهای آلی و شیمیایی بر روی خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزاء عملکرد گوجه فرنگی، آزمایشی با شش تیمار و سهتکرار و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه شهید بهشتی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد، کود شیمیایی، کودگاوی، کود مرغی، ورمی کمپوست و کمپوست زباله بودند. بر اساس نتایج اثر تیمارها بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی و شاخص سطح برگمعنی دار بود. تیمار ورمی کمپوست و کود شیمیایی بیش ترین (6/2) و تیمار شاهد کمترین (3/3) شاخص سطح برگ را داشتند. بالاترین وزن خشک اندام های هوایی در واحد سطح در تیمارهای ورمی کمپوست و کود شیمیایی و کمترین مقدار آن در تیمار شاهد مشاهده شد. در همه تیمارهای کودیعملکرد و اجزای عملکرد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار کود شیمیایی و ورمی کمپوست به ترتیب با عملکرد 22/9 و 20/8 تن در هکتار بیش ترین و تیمار شاهد با 7/5 تن در هکتار کم ترین عملکرد میوه را داشتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر تعداد میوه در بوته معنی دار بود ولی تیمارهایمختلف تاثیر معنی داری بر میانگین وزن میوه نداشتند. کاربرد کودهای آلی و شیمیایی موجب افزایش معنی دار تعداد گل در مقایسه با تیمار شاهد شدبه صورتی که تعداد گل در بوته در تیمار کود شیمیایی و ورمی کمپوست در مقایسه با تیمار عدم مصرف کود به ترتیب 143 و 129 درصد افزایش یافت. با توجه به اثرات مثبت و معنی دار همه کودهای آلی مورد مطالعه در این آزمایش به نظر می رسد که می توان گوجه فرنگی را به عنوان یک گیاه مهم جهت تولید در نظام های کشاورزی ارگانیک و کم نهاده مورد توجه قرار داد.

تغذیه گیاهی، عملکرد اقتصادی، کمپوست، کود دامی