مدیریت اکولوژیک علف های هرز بوسیله گیاهان پوششی: اثر روی علف های هرز زمستانه و استقرار علفهای هرز تابستانه در کشت سیب زمینی

امروزه کاشت گیاهان پوششی زمستانه به منظور کاهش مصرف علفکش زیاد مورد توجه قرار گرفته است. بدین منظور آزمایشی در سال زراعی 88-1378 در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای اعمال شده شامل گیاهان پوششی زمستانه چاودار، کلزا، جو، تریتیکاله و تیمار شاهد (بدون گیاه پوششی) بودند. غلات زمستانه مورد استفاده، در زمان برگرداندن بقایا به خاک ماده خشک بیشتری را نسبت به کلزا تولید کردند. مالچ زنده چاودار، جو، کلزا و تریتیکاله به ترتیب 89، 86، 82 و 70 درصد وزن خشک علف های هرز زمستانه را نسبت به تیمار شاهد کاهش دادند. گیاهان پوششی طی سه مرحله نمونه برداری (15، 45 و 75 روز پس از سبز شدن سیب زمینی)، علف های هرز کشت سیب زمینی را بطور معنی داری در قیاس با شاهد کنترل کردند. بقایای آمیخته با خاک کلزا و چاودار در طی دوره رشد سیب زمینی بیشترین میزان کنترل علف های هرز را دارا بودند به طوری که به ترتیب 61 و 57 درصد میانگین مجموع وزن خشک علف های هرز را در مقایسه با شاهد کنترل کردند. هم چنین تیمارهای مذکور، به ترتیب 36 و 35 درصد میانگین تراکم علف های هرز کشت سیب زمینی را نسبت به شاهد کاهش دادند. همبستگی منفی و معنی داری به ترتیب از نظر تراکم و وزن خشک علف های هرز کشت سیب زمینی با میانگین وزن غده و عملکرد غده سیب زمینی مشاهده شد. تیمارهای کلزا و چاودار بیشترین عملکرد غده سیب زمینی را باعث شدند، به طوری که به ترتیب 54 و 50 درصد عملکرد بیشتری را در قیاس با شاهد تولید کردند. تیمارهای مذکور میانگین وزن غده های سیب زمینی را به ترتیب 74 و 38 درصد در مقایسه با شاهد افزایش دادند.

Keywords:

عملکردچاودار , کلزا , جو , تریتیکاله